Bedrijfsovername

Dit is het verhaal over twee families. Een uit Schijndel. Een uit Nistelrode. Twee families die in 2020 piekerden over hun toekomst in de agrarische sector. De een zat knel op de huidige locatie. De ander had geen opvolgers. Een jaar verder ziet het leven van beide families er totaal anders uit.

Het is april 2021. We zitten in de keuken van de familie Van der Wielen in Nistelrode. “Eigenlijk is het onze keuken niet meer”, lacht Karel van der Wielen. “Maar gelukkig mogen we hier nog even blijven wonen van de familie Verhagen …”

Eén verhaal. Twee hoofdrolspelers

Eerst: de familie Van der Wielen uit Nistelrode. Karel en Monique. Superfanatiek, in alles wat ze doen. Daarom ook ziet het bedrijf, dat in 2018 nog twee nieuwe melkrobots plaatste, er op en top uit. Een bedrijf waar wij als Exitus al jaren over de vloer komen, om samen de boekhouding door te nemen en te praten over de toekomst. Mooie gesprekken zijn dat altijd.

Dat de vier volwassen zonen het niet over wilden nemen, wist iedereen. Maar dat Karel en Monique, als jonge vijftigers, wel eens overwogen om hun bedrijf van de hand te doen, daar repten ze niet over met de buitenwacht. Toch was dat een reële optie. “We staan open voor geïnteresseerde kopers”, zeiden ze ons vorig jaar.

Dan: de familie Verhagen. Uit Schijndel. Hein en Annemarie hebben samen drie kinderen, van wie de jongste zoon Rik maar wat graag het bedrijf voort zou willen zetten. Wetend dat dit niet op de locatie in Schijndel zal zijn. De boerderij staat hier weliswaar al meer dan vijftig jaar, maar de bebouwde kom is steeds dichterbij gekomen. Het is wachten op het moment dat de overheid hen weg willen hebben daar, om ruimte te creëren voor het dorp.

En ook hier hebben we al veel keukentafelgesprekken gehad over de toekomst: welke opties hebben we?

Hadden ze een jaar geleden verwacht dat ze hun boerderij verkocht zouden hebben en tijdelijk in een stacaravan zouden wonen in het buitengebied tussen Nistelrode en Loosbroek, op de inrit van hun nieuwe, moderne melkveehouderij. “Hahaha … Nee. Nooit.”

De eerste ontmoeting

Twee ondernemers. Met vergelijkbare bedrijven. Althans: in omvang. Het ene was al gemoderniseerd, het andere moest daarin nog wat slagen maken. Twee families die elkaar niet kenden en op aanraden van hun Exitus-adviseur eens met elkaar gingen praten over een mogelijke overname.

Karel: “Ik heb daar vanaf het begin alle vertrouwen in gehad. Ik ken Patrick van Exitus al zo lang. Ik wist dat hij niet zomaar een naam aan ons door zou geven. Het goede gevoel werd nog eens bevestigd toen ik de profielfoto van Hein in mijn Whatsapp zag. Ik zag een koe en Hein met een pot bier in de hand. Toen wist ik: dit zou wel eens kunnen klikken, hahaha …”

De klik was er inderdaad en was er wederzijds.

Die werd nog eens bevestigd toen zoon Rik stage ging lopen op het melkveebedrijf in Nistelrode. Ja, hier zag hij zichzelf wel ondernemen. Het bedrijf lag op een vrije locatie in het buitengebied, zag er netjes uit, had de hygiëne op orde en had bijna al het land rondom de boerderij liggen. Een bedrijf dat op elk vlak klaar was voor de toekomst.

De vraag was: hoe komen we tot elkaar?

‘Bijzonder dat we de verkoop zo snel af hebben kunnen ronden’

In de onderhandelingen tussen beide families stelde Exitus zich aan de zijkant op. Hein: “Logisch. Wij waren immers allebei klant van Exitus. Wel heeft Patrick ons intensief begeleid bij de verkoop van ons bedrijf. Daar komt zo ontzettend veel bij om de hoek kijken, op juridisch en fiscaal gebied. Zo veel overleg ook, met provincie én gemeente. Daar hebben wij de kennis niet voor. De tijd niet. En heel eerlijk: de zin ook niet. Het is bijzonder dat we de verkoop in zo’n korte tijd – iets meer dan een half jaar – hebben weten af te ronden. Dat was ons zelf nooit gelukt.”

En ja, ze realiseren zich dat ze waarschijnlijk een hogere prijs gekregen zouden hebben voor hun bedrijf als ze een paar jaar langer gewacht hadden en weg hadden gemoeten. “Dat scenario hebben we met Patrick besproken. Maar de vraag is of er ook dan een bedrijf als dat van de familie Van der Wielen op ons pad zou zijn gekomen … We beseften dat er zich een kans voordeed die we niet mochten laten lopen. Die we niet wílden laten lopen.”

Voor de familie Van der Wielen gold hetzelfde.

Ook zij hadden nog langer kunnen wachten met het verkopen van hun bedrijf. Want allebei pas begin vijftig hadden ze met gemak nog enkele jaren kunnen doorgaan in het bedrijf. Karel: “Maar we stoppen liever tien jaar te vroeg dan dat we twee jaar te lang door moeten gaan. Ik ben nu 53. Ik twijfel er niet aan of er komt nog iets op mijn pad waar ik mijn energie nog jaren in kwijt kan.”

‘Het was een rollercoaster’

En dan is het april 2021. Zijn er selecties gemaakt: welke koeien mogen blijven, welke gaan weg en is er een noodunit op de inrit in Nistelrode geplaatst. Daar woont nu de familie Verhagen, tegen hun nieuwe bedrijf aan, totdat de familie Van der Wielen gaat bouwen. Maar ook daar zit schot in, getuige de stenen op de vloer waar een dezer dagen een keuze uit gemaakt gaat worden.

Hoe kijken ze terug op het afgelopen jaar?

“Als een rollercoaster”, zegt Annemarie. “Het is bizar zo snel als alles verlopen is. Dat heeft veel kruim gekost. En vergis je niet: we gingen weg op de locatie waar de familie van Hein al drie generaties zat. Dat doet iets met je. Maar juist dan is het fijn dat je iemand naast je hebt staan die je voor de volle honderd procent kunt vertrouwen en op wie je altijd kunt terugvallen. Voor het goede verloop van het hele proces, gaan alle credits naar Patrick. Dat meen ik serieus.”

Monique knikt: “Absoluut. Dat geldt voor ons ook. We stappen uit de sector. Dat doen we met ons volle verstand, maar is best wel een dingetje. Ik vraag me wel eens af hoe onze toekomst eruit zou hebben gezien als we daar niet al langer met Patrick over zouden hebben gesproken. En als Patrick ons niet in contact zou hebben gebracht met de familie Verhagen …”

Vrijblijvend advies?

0413 – 25 78 76

Patrick van Oijen