Elke maand ontvangt Kleine Kaveling van Exitus een gedetailleerde rapportage van de cijfers. Al bijna vijftien jaar lang. Wat levert hen dat op? Eveline Simons en Mathé van Oijen, de twee eigenaren van het bedrijf dat tomaten teelt en verpakt, vertellen.
Dat het druk is, hoeven ze niet te vertellen. Dat ziet een leek. De verpakkingslijnen in de loods in Haarsteeg zijn tijdens het gesprek allemaal in gebruik. Overal staan pallets, klaar om te worden opgehaald. De koelcellen staan vol. “Ik heb dit jaar voor het eerst in het bestaan van het bedrijf een keer ‘nee’ gezegd”, vertelt Eveline Simons. “We hebben zo’n fijne ploeg vaste medewerkers. Die hadden al zo lang op hun tenen gelopen. Ik moest een keer op de rem gaan staan. Puur voor de mensen.”
Een klik Mooi verhaal hebben ze te vertellen. Ooit waren ze nagenoeg buren, een kleine twintig jaar geleden. Eveline had haar bedrijf in paprika’s, Mathé in tomaten. Beide waren te klein om door te pakken. Toevallig hadden ze dezelfde boekhouder, die hen er op wees dat hun karakters wel bij elkaar pasten. Ze gingen om tafel zitten en al snel was er inderdaad een klik. We zijn bijna twintig jaar verder. Er staat een mooie kas waar snoeptomaatjes worden gekweekt en een loods waar de eigen tomaten en tomaten voor derden worden verpakt. Een bedrijf dat leunt op twee poten dus. De klik tussen beide ondernemers is er nog steeds. Eveline: “De boekhouder had gelijk: wij matchen. We zijn bijvoorbeeld allebei redelijk impulsief aangelegd. Als we weer eens iets hebben bedacht, bellen we vaak als eerste Twan van Duijnhoven, onze contactpersoon bij Exitus: ‘Twan’, zeggen we dan, ‘we hebben weer een geweldig idee’. Soms hebben we dat dan ook. Soms weet Twan dat idee redelijk snel onderuit te halen ;-)”
‘Wij kijken elke maand naar het overzicht uit’ Vrij snel nadat de twee bedrijven bij elkaar waren gekomen, kwam de klad in de handel. Op precies het verkeerde moment, net toen er flink was geïnvesteerd in het bedrijf. Mathé: “Uiteindelijk kwamen we bij Rabobank onder bijzonder beheer te staan. Ja, dat is even zuur. Weet je, wij zijn tuinders. Bij het telen en verpakken van een mooi product ligt ons hart. En iets minder bij de financiën. Daar kunnen we eerlijk over zijn. Bij de bank hebben ze ons toen op Exitus gewezen, als de partij die over onze schouders meekijkt. Wij naar de teelt, zij naar de cijfers.” Elke maand ontvingen ze destijds een rapportage van hoe ze de maand ervoor hadden gedraaid: een overzicht van opbrengsten en directe en indirecte kosten, inclusief een vooruitblik op de komende 12 maanden. “We zijn zo’n vijftien jaar verder, maar dat overzicht maakt Twan nog steeds iedere maand voor ons”, vertelt Eveline. “Ik stuur hem alle cijfers toe. Hij verwerkt die. Nee, dat hoeft officieel al lang niet meer. We zijn destijds snel weer de goede kant opgegaan met het bedrijf. Maar wij vinden dat overzicht allebei oprecht fijn. We kijken er elke maand zelfs naar uit. Nee, serieus! Het is meestal een bevestiging van hoe we zelf dachten dat het ging, maar ook een houvast om beslissingen op te nemen.”
‘Twan denkt mee en rekent mee’ In de kleine twintig jaar dat Kleine Kaveling bestaat, is de rol van Exitus steeds wat groter geworden. Zo zit Exitus een keer of drie per jaar mee aan tafel met de ondernemers om te brainstormen over de toekomst. Eveline: “Dan komt alles aan bod: de teelt, de perspectieven, de kansen, de financiële situatie … Heel prettig. Het helpt je bij het ondernemen.” Mathé: “Exitus heeft bovendien een enorm netwerk. Daar hebben we al verschillende keren dankbaar gebruik van gemaakt. We zijn al een paar keer namens een klant op zoek gegaan naar telers, waar wij dan voor zouden gaan verpakken. Iedere keer heeft dat dankzij Exitus tot een contact geleid.” Eveline: “Twan is sowieso ook gewoon een fijne vent. Iemand die ons intussen door en door kent en die als ons denkt. Zo iemand heb je als ondernemer nodig, denk ik. Hij denkt mee en rekent mee, als buitenstaander, maar heel betrokken, zodat de beslissingen die we nemen niet alleen goed aanvoelen, maar ook goed onderbouwd zijn.”